ວິຊາ ການເມືອງ2

ວິຊາ: ການເມືອງ2

ບົດທີ 2

ແບບວິທີການຜະລິດ

1. ຄວາມສຳນຶກ

 ແບບວິທີການຜະລິດ.

ແມ່ນຄວາມເປັນເອກະພາບຕົວຈິງທາງປະຫວັດສາດຂອງກຳລັງການຜະລິດກັບການພົວພັນການຜະລິດ ຊຶ່ງກຳນົດບົນພື້ນຖານໂດຍເສດຖະກິດຂອງສັງຄົມມະນຸດ. ດັ່ງນັ້ນ, ແບບວິທີການຜະລິດປະກອບດ້ວຍ

ກຳລັງການຜະລິດ ແລະ ການພົວພັນການຜະລິດ.

1.1.    ກຳລັງການຜະລິດ.

ກຳລັງການຜະລິດແມ່ນການພົວພັນຄົນກັບທຳມະຊາດໃນຂະບວນວິວັດແຫ່ງການຜະລິດກຳລັງການຜະລິດປະກອບດ້ວຍກຳລັງແຮງງານ. ພາຫະນະການອອກແຮງງານ ແລະ ເປົ້າໝາຍການອອກແຮງງານປັດ

ໃຈດັ່ງກ່າວນັ້ນມີການພົວພັນກັນຢ່າງສັດຈະວິພາກ. ໃນນັ້ນກຳລັງແຮງງານມີບົດບາດຕັດສິນ, ຍ້ອນວ່າ

ຄົນເປັນຜູ້ປະດິດສ້າງພາຫະນະການຜະລິດ(ເຄື່ອງມືອອກແຮງງານ)

1.2.    ການພົວພັນການຜະລິດ.

ການພົວພັນການຜະລິດແມ່ນການພົວພັນລະຫວ່າງຄົນກັບຄົນໃນຂະບວນວິວັດແຫ່ງການຜະລິດ ທ່ານກາກມາກເວົ້າວ່າ: “ຄົນເຮົາທຳການຜະລິດໄດ້ກໍ່ຕໍ່ເມື່ອມີການຮ່ວມມືກັນຕາມວິທີໃດໜຶ່ງ ແລະ ເຄືອນໄຫວແລກປ່ຽນນຳກັນ.ຢາກທຳການຜະລິດໄດ້ຄົນເຮົາຕ້ອງມີບັນດາສາຍພົວພັນນຳກັນ ແລະ ພຽງແຕ່ຂອບເຂດໃນດ້ານສາຍພົວພັນ ແລະ ການສາຍພົວພັນທາງສັງຄົມດັ່ງກ່າວຈຶ່ງມີການກະທົບໃສ່

ທຳມະຊາດເພື່ອທຳການຜະລິດໄດ້” ການພົວພັນການຜະລິດມີ 3 ປັດໃຈ:

-      ກຳມະສິດກ່ຽວກັບພາຫະນະການຜະລິດ.

-      ຖານະໃນການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງການຜະລິດ.

-      ການແບ່ງປັນແຈກຢາຍຜະລິດຕະພັນ.

ກ. ກຳມະສິດກ່ຽວກັບພາຫະນະການຜະລິດ: ແມ່ນການເປັນເຈົ້າຂອງພາຫະນະການຜະລິດເຊັ່ນ: ດິນ,

ຫ້ວຍນ້ຳ,ໂຮງຈັກ,ໂຮງງານ…ຖ້າວ່າສິ່ງດັ່ງກ່າວນັ້ນເປັນຂອງລັດ.ລວມໝູ່ ກໍ່ມີການພົວພັນແບບຮ່ວມມື

ກົງກັນຂ້າມຖ້າວ່າກຳມະສິດກ່ຽວກັບພາຫະນະການຜະລິດຫາກເປັນຂອງບຸກຄົນການພົວພັນການຜະ

ລິດກໍ່ເປັນເອກກະຊົນ.

ຂ. ຖານະໃນການຈັດຕັ້ງ ແລະ ຄຸ້ມຄອງການຜະລິດ: ແມ່ນການພົວພັນລະຫວ່າງຄົນກັບຄົນໃນການ ເຄື່ອນໄຫວຈັດຕັ້ງຄຸ້ມຄອງການຜະລິດ.ຜູ້ໃດເປັນກຳມະສິດໃນການຈັດຕ້ັ້ງຄຸ້ມຄອງການຜະລິດ.

ຄ. ການແບ່ງປັນແຈກຢາຍຜະລິດຕະພັນ: ແມ່ນການແບ່ງປັນການຜະລິດໃນສັງຄົມພື້ນຖານກຳມະສິດ ຕໍ່ພາຫະນະການຜະລິດ.

2. ການພົວພັນລະຫວ່າງກຳລັງການຜະລິດກັບການພົວພັນການຜະລິດ.

ກຳລັງການຜະລິດ ແລະ ການພົວພັນການຜະລິດມີສາຍພົວພັນແບບສັດຈະວິພາກຊຶ່ງການເປັນກົດເກນ

ຄື: ການພົວພັນການຜະລິດຕ້ອງສອດຄ່ອງກັບລັກສະນະ ແລະ ລະດັບຂະຫຍາຍຕົວກຳລັງການຜະລິດ

2.1.       ບົດບາດຕັດສິນຂອງກຳລັງການຜະລິດຕໍ່ກັບການພົວພັນການຜະລິດ.

  ກຳລັງການຜະລິດແມ່ນອົງປະກອບໜຶ່ງທີ່ປະຕິບັດກ່ອນອື່ນໝົດຂອງແບບວິທີການຜະລິດ. ຍ້ອນຄົນ ເຮົາໆໄດ້ພັດທະນາ, ຜະລິດເຄື່ອງມືອອກແຮງງານໃໝ່ຂື້ນເລື້ອຍໆ. ພ້ອມທັງສະສົມບົດຮຽນ,ປະສົບ ການໃນການຜະລິດນັບມື້ນັບອຸດົມສົມບູນ.

  ຍ້ອນກຳລັງການຜະລິດຂະຫຍາຍໄປສູ່ລະດັບສູງມັນໄດ້ທັບມ້າງການພົວພັນການຜະລິດເກົ່າໄປສູ່ການ

ພົວພັນການຜະລິດໃໝ່ທຮ່ສອດຄ່ອງກວ່າເກົ່າ. ຈາກນັ້ນຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ການຜະລິດມີບົດບາດຕັດສິນກຳລັງການຜະລິດ.

2.2.       ຜົນກະທົບຂອງການພົວພັນການຜະລິດຕໍ່ກັບການຜະລິດ.

ການພົວພັນການຜະລິດມີຄຸນປະໂຫຍດກະທົບຕໍ່ກຳລັງການຜະລິດໃນສອງດ້ານຄື:ດ້ານຕັ້ງໜ້າແລະຍໍ້ທໍ້

-      ເວລາການພົວພັນການຜະລິດຫາກສອດຄ່ອງກັບລັກສະນະ ແລະ ລະດັບການຂະຫຍາຍຕົວຂອງ ກຳລັງການຜະລິດ, ກໍ່ຈະເຮັດໃຫ້ກຳລັງການຜະລິດຂະຫຍາຍຕົວ.

-      ເວລາໃດການພົວພັນການຜະລິດຫາກບໍ່ສອງຄ່ອງກັບລັກສະນະ ແລະ ລະດັບການຂະຫຍາຍຕົວ ຂອງກຳລັງການຜະລິດຈະກົດໜ່ວງການຂະຫຍາຍຕົວກຳລັງການຜະລິດ ແລະ ກ້າວໄປເຖິງການ ທັບມ້າງແບບວິທີການຜະລິດເກົ່າຢ່າງຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້.

         ຂະບວນວິວັດແຫ່ງການຜະລິດຕ້ອງຜ່ານສີ່ຂອດຄື: ຂອດຜະລິດ,ແຈກຍາຍ,ແລກປ່ຽນ,ແລະ ໃຊ້ສອຍ

     ຄຳຖາມ

1.    ກຳລັງການຜະລິດແມ່ນແນວໃດ?

2.    ການພົວພັນການຜະລິດແມ່ນແນວໃດ?

3.    ບົດບາດການຕັດສິນຂອງກຳລັງການຜະລິດຕໍ່ກັບການຜະລິດແມ່ນແນວໃດ?

4.    ຜົນກະທົບຂອງການພົວພັນການຜະລິດຕໍ່ກັບກຳລັງການຜະລິດ ?